Öteköy'de yol yok…
Su yok… Işık yok…
HİÇBİRŞEY YOK…
Adı "Hiçköy" olsa da olurdu…
Ölümden öte…
Öteköy demişler…

En başta gürültü yok Öteköy'de
Bir sessizlik…
Bir sessizlik… Sınırsız…
Haa sahi!..
Sınır da yok Öteköy'de…
Madde yok ki niye olsun?..
Herşey birbirinin içinde…

Ben şimdi senin mezarından
Bir gül koparsam…
Duyar mısın?…
Ya da eğilip koklasam yavaşça
Islak toprağını…
Hisseder misin ?…….

Korkma…
Ben gelip koklayamam…
Sen de duyamazsın beni…
Ölüm ötesindeyiz…
Öteköy'de buluverdik…
Sessizce kendimizi……

Öteköy'de
En birinci düşünce:
Ayrılık…
Sonrası;
Yalnızlık…
Sonrasızlık…
Karanlık…

Sonraki