Zamanlama

Adam yamulmuş tütün kutusunu açtı, bir sigara sardı… Teybini açtı sonra… Bangır bangır…

Bir kadın konuşuyordu;

Aşktan… Hayattan… Bayramdan… Ayrılıktan… Kavuşmaktan… Ondan… Bundan… Bir kadın konuşuyordu…

Adam dinliyor, içiyordu…

Ve o kadın… Teypten çoook uzakta, gecenin bir başka yerinde yürüyordu… Yakaları kalkık… Uçuşan saçları ıslanmış… Yürüyordu… Adama doğru…

Ve adam düşünüyordu;

Aşkı… Ayrılığı… Kavuşmayı…

Ve kadın yürüyordu… Düşünerek;

Aşkı… Ayrılığı… Kavuşmayı…

"Ne çok zaman geçti" dedi adam…

"Ne çok zaman geçti" dedi kadın…

"Acaba evde mi?.." Dedi adam… "Ararsam mı?.."

"Acaba evde mi?.." Dedi kadın… Hızlanarak…

Bir duman çekti adam…

Teypte birşeyler söyledi… Güldü kadın…

Adam da güldü… "Gülüşü hala böyle çağlayanlar gibi mi?.." dedi…

Sesi biraz daha açtı adam…

Biraz daha yaklaştı kadın… Birkaç adım daha …

"Şimdi kapım çal sa… Geliver se" dedi adam…

Güldü kadın…

Güldü adam…

Gülüştüler…

Gülüşmeler duyuldu…

Zile uzanan parmakları kapandı kadının… Vazgeçti…

"Ne kadar zaman geçti?.." dedi adam…

"Geç kaldım…" diyebildi kadın…

"Geç kaldım… Mutluluğu bulmuş özlediğim…"

Ve arkasında gülüşler… Önünde zaman… Yavaşça uzaklaştı kapıdan…

İlhan İrem Official Web