Yukarıdan bakınca,

Karıncaların

Bir damla reçele üşüşmesi

Bizim cenaze törenlerimize benziyor…

 

Hep ölünce güzelleşir insan…

Bal olur – reçel olur…

Ve ölünce

Üşüşürler başına

İnsanın…

İyisi – kötüsü,

Senin diyebileceğin

Berrak birşey bırakmak istersin

Geriye…

Boyutları değişir…

Kaykılır…

Karıncalanır…

 

Oysa ölünce,

Tarih rüzgarlarına

Hep olduğu gibi dikilmeli

Heykeller…

İyi – kötü

Dost – şeytan

Olduğu gibi…

 

Kalmalı 

Dünden bize,

Bizden yarına…

Olduğu gibi bırakmalıyız herşeyi…

Ölüm değil,

Yaşam güzelleştirmeli

Bizi…

Ve ölsek te,

Yaşamımız kalmalı 

Olduğu gibi…

 

Ama olmuyor…

Yine güzellikler siliniyor…

Silintiler boyanıyor…

Her zaman olduğu gibi…