«Su bize hayat verir…» 

«Dün yine kesildi, kırıldık…» 

«Su gibi ömrün uzun olsun…» 

«Akan su kir tutmaz…» 

«Sayım suyum yok!..» 

«Sular gibi berrak olmalı insan…» 

«Sevgisiz insan susuz ağaca benzer…» 

YETER!.. Anladık!.. 

Su hayat… Su güzel… Su berrak… 

Suya kötü bişeyler yazamazmıyım?.. 

Keşke içmesek… İstemesek… Doğada kalsa… 

Ey su!.. Sıkı dur!.. Sana kötü şeyler yazacağım… Akmasan da musluğumdan duyuyorsun biliyorum… 

Önce sen dalkavuksun!… 

Nerden mi çıktı…

Çıktı işte… Dalkavuksun sen… Düşün bakalım, evrende senin kadar bulunduğu kabın şeklini alan bir başkası var mı?… Yalnız şeklini mi?… Rengini… Kokusunu…

Hiç tıssslama… Birazdan akacaksın… (Mesela, yani) Ellerimin, yüzümün, bardağımın, çanağımın şeklini alacaksın…

İstediğin kadar tısssla… Ben seni dökmezsem… Yıllarca kalırsın bardağımda… 

Sonra mı?… 

Sonraaaa… Uçarsın…

Bir yaz günü buharlaşıverirsin… Kesilirsin…

Bir kış günü donarsın Kesilirsin… 

Ey su!..

Sen dalkavuksun… Ahlaksızsın… İki yüzlüsün… 

Vefasız…

Vefat mı ettireceksin susuzluktan?… Tıssslama artık n'olur… Birkaç damla da olsa, göster yüzünü musluktan…