Prensip

Prens bir kelimedir… Kralın oğluna denir… Genellikle genç olurlar… Öyle pek önemli bir işleri yoktur… Yine de güzel bir kelimedir prens…

İp te bir kelimedir… Billdiğimiz ip… Genellikle yaptığı iş kötüdür… Ama ip te güzel bir kelime sayılır… Öyle olmasa işi gücü olmayana "ipsiz" denmezdi…

Her ne kadar ipsizlik, bana bu mavi boşluk altında bir özgürlük gölgesini anımsatıyorsa da, özgürlük herşeyden güzel bir kelime ise de, ip te yalnızca onu tutanlarca doğru bir iş yapıyor… (İnsanın kanunu)

Prens güzel… İp güzel…

İki güzel şey birleşince mutlak daha güzel birşey doğar… (Bu da doğanın kanunu)

Prens'le ip birleşince "PRENSİP" doğar… Prensip… Özgürcesine bir insanın yaşam çizgileri yani… İnançla konulmayıp geri çekilen bir satranç taşına benzemedikçe, insanın kendine saygısı…

İşine gelmeyenlerden kaçmak için "Prensibim değil" limanına sığınan gündelik beyinler! Hemen o güzelim prensip kelimesini ikiye böldürüverirler bana…

O zaman da ortaya ipsiz bir prens çıkar ki… İpsiz prenslerin sağı-solu belli olmaz!.. En iyisi onlarla vuslatı bir başka bahara bıkakmak olur…

Aslında "sağ-sol" da başka kelimelerdir…

Ammaaa!..

Tamam tamam susuyorum…

Ama unutmayın; "Şimdilik" te bi kelimedir…

İlhan İrem Official Web