Dünyada, ne kadar çok kedi …

Ne kadar çok köpek…

Ne kadar çok eşek…

Ve ne kadar çok maymun vardır…

Ama bence en şanslı kediler bizim kasabın kedileridir… Oooh!… Biftek elden süt gölden… Baksanıza…

Kendin pişir kendin ye bahçesinde masaların arasında dolanan köpekler de şanslıdır…

(Eşekler doğuştan şanssızdır… Onlara bi sözüm yok…)

Ama hayvanat bahçesinde olmayan maymunların şanslı oldukları kesin…

(İnsanları göremeyecekleri için…)

Ve dünyada, milyonlarca yaşlı… Milyonlarca genç… Milyonlarca çocuk vardır…

Yaşlılık ve gençlik şanssızlık…

Bari bütün çocuklar şanslı olsa… Şanslı doğsa…

Baksanıza ekranlara… Ne şanslı… Ne şanssız çocuklar geçiyor hayat penceresinden…

Aç çocuklar var Afrika'da… Kaburgalı – göbekleri sarkık… Dünyaya şarkılar yazdıran…

Bahar tozlarını silkeliyor… Bebeler üşüyor Anadolu'da…

Kimileri minnacık yaşında maşaların ucunda… Malbora satmakta…

Kimileri süt kokuyor saten yataklarda…

Diyeceğim şu;

Aç – tok, renk – renk…

Çeşit – çeşit çocuk var dünyada…

Hepsi de çocukça gülümsüyor geleceğe…

Ama hiçbir çocuk buncacık yaşta reklama alet olmadı… Ötekileri "Yağmur" kadar kıskındırmadı ekranlarda…

Ve belki de hiçbir sanatçı, yaşamını reklamlara döndürmedi "Kraliçe" kadar…

Bu yazı sürüp gider… Daha "Sanat güneşi" nin telefonlu, elmalı reklamları var..

Ve bir programında kucak açtığı duygu tüccarlığıyla bir başka programında dalga geçen politikasız! T.R.T var…

Ama şimdilik bu kadar…