Sen!..

Yüzü boyalı..

Yıldız beyazı…

Siyah… Mor…

Disko bakışlım…

Akşam çiçeğim…

Biliyormusun?..

Sıcaklıkların en vahşi kabilesinin

En gözüpek okçusu gibisin…

Büyülü bir ölüm dansında

Kalçaların…

Ve biri direğe bağlı…

Yüzünü seçemiyorum…

Ölecek mi?..

Suvariler gelecek mi?..

Bilmiyorum…

Tam-tamlar

Bunaltıyor geceyi…

Ve uzaklarda,

Ölgün bir kahve dumanına çöreklenmiş

Kovboylar var…

Duymuyorlar tamtamları…

Ya da,

Duyuyorlar – duymuyorlar…

Ve elleri bağlı direktekinin…

Hıçkırıyor…

 

Duyulmuyor…

Gözünden yeşil bir dünya damlıyor

Totemin dibine…

Yeşeriyor totem…

Parlıyor…

Yeşil bir ışık oluyor

Yemyeşil bir gecede…

Yüzü yıldız beyazı

Siyah ve mor boyalı

Dans ediyor durmadan…

Gözleri totemde,

Yeşilliğe aldırmadan…

 

Ve bir arpejin

Katarına takılıp

Gidiyor tamtamlar…

Susuyor gece…

Yemyeşil öylece…

Sen!..

Yüzü boyalı…

Hadi…

Dans etsene!..

Yok… Çıt… Yok…

Gece… Sen… Ve herşey

Öylece dondu…

Uzaklarda

Bir ateş çıtırtısı…

Cırcır böcekleri…

Hepsi o kadar…

 

Daha uzaklarda kovboylar

Kahve içiyorlar…

Direkteki yine ağlıyor…

Yine kararıyor gece…

Tamtamsız…

Ve yine komik totem…

Bitmiyor matem…

Ve nallar parçalıyor

Karanlık toprakları…

Gelenler,

Süvarilerin boş atları…

 

Ve mor bir koridor

belirdi

Yeşil direğin tepesinde…

İpleri gevşedi hıçkıranın…

İlk kez gülümsedi…

Terketti

Toprağı ayakları…

Ayakları…

Kirli ve çıplak…

Elleri…

kan oturmuş mos-mor…

Ve duman dumana 

Göklere yöneldi

Koridor…

Danslar – tamtamlar – atlar

Aşağıdaydı…

Ve yukarıdaydı herşey…

Koridorun içinde,

Gecenin dışında herşey…

Bir yapraktı sanki güzün,

Peşinde mor bir gündüzün…

Atsız süvarilerle tanıştı

Bir-bir…

Ve tamtamcılarla,

Tamtamsız…

Duyulmayanlar…

Ve duymayanlarca

Bir yere varmayanlar

Hepiniz burdasınız…

Ve aşağıda kaldı

Çalgılarınız…Atlarınız…

Ve anlamayanlar…

 

Şimdi önümüz de

Mor bir koridor var…

Biz onun önündeyiz…

Nereye giderse,

Uçarak yürüyeceğiz…

Sevinçten uçarak…

Yeşil bir gecede

Mor bir koridordan

Bembeyaz bir evin

Önüne geleceğiz……