Bir halat var belimde…

Ucu kimbilir nerde…

Ve ben asırlardır peşinde…

 

Salıntılı ve rahat

Beni çekiyor halat…

Eski resimlerin

Kahve kızılı bahçelerinden geçiyorum…

Denizde yürüyorum sessizce…

Kayalar, camlar, buzlar aşıyorum…

Ayaklarım kesiliyor…

Donuyor…

Ve tepeler… Taş yığınları…

Ormanlar…

Zirveler…

Deniz…

Denizin dibi hatta…

Durmadan sürükleniyorum

Asırlık bir halatta…….

 

Sislerde bir kuş var gibi…

Bir martı…

Uzakta… Halatın ucunda…

 

O mu bana bağlı?…

Ben mi ona?..

Bilmiyoruz…

Yosunlu bir halatın iki ucunda,

İki yanıtsız soru gibi

İlerliyoruz…

 

Zaman kuşu o…

Bizi akrebine bağlamış,

Kendi de uçamıyor…

Ancak halatını koparıp,

Boşluğa dağılanlar onu aşıyor…

Ve tutsaklığı bitenler, ölseler de,

Zamanın kanatları ulaşamıyor!…….

 

Zaman kuşları da

Zamane insanı da

Özgür olmalı……

 

Yıkılınca saplantılar…

Kesilince elden ayaktan

Tutucu halatlar,

İnancımız kadar uzaktır

En inanılmaz diyar……..