Oraya yaldızlı renkler bıraktım

Parlasın diye saçların.

Gözlerin bu yüzden bambaşka bakıyor.

Ellerin,

senden kopuk bir avarelikle okşuyor fısıltıları.

Beni duyuyorsun istemeden.

Kokluyorsun yosunlarını kavga çağının.

“O MERCANI SUYA BIRAKMA”

Donuk maviliklerin derin bakışlarındasın

Şekiller bozuk.

Bulanık sular başka sahilleri dövdüğünde

Yokluğumdan, varlığıma iman edeceksin.

 

Onlar hep savaşırlar, aldırma.

Özel günleri olmuyor başka türlü.

 

Herşeyin dışına taş !

Ziyan olmayız.

Bunlar solar gözlükler

Kaçınmak değil, hissetmek için.

Sonsuz boyutlu hayatı seyret beynince.

Sonra, dokuz adım daha…

Gözlerin açılacak.

O günden çok daha önce,

Meryem Ana  gülümseyecek mumlarına.

İsa mesih niye kayıp ?

Düşündün mü ?

Bildik karanlıklara beklenmedik yanıtlar.

Kapılar… Kilitler / anahtar…

 

Cevherlerine inanmanın son kertesinde

Gemiler kaydırıyoruz su üstünde.

Gerisi meçhul.

Soytarılar kapatırlar vanaları

Oracıkta kalıverirsin.

Pembe boyalı taş evimiz

Silik beyaza dönüşür.

Vida söken, tahta kıran adamlar doluşur.

 

Aynaların ardından, buharlaşıp gideriz.

 

Küçük bir kızı yakalayıp tırnaklarından

-Bilmediği bir dans gecesi-

Çanlar çalar,

Grella oturur kanalizasyon kapağına

Kainat döner ihtişamla genişleyerek.

Sen, seni beklediğini tanrının, bilmezsin.

Ellerin, senden kopuk bir avarelikle okşar fısıltıları.

 

Sonra, herşey, sen, ben…

Baştan çıkarmadır süt vücutları.

Kilitlenir yanlışlar

          mavi gözlü bir kapının eşiğinde.

 

Sigarandan ağır bir duman çekip danset, usul.

“Ötekiler” dediğin birileri varsa hala,

onlar yoktu.

Denize baktığında camdan,

Herşey tamam !

Seni seviyorum.

Kuğular iner göle…

Ziyaretçilere gülümsersin.

Anlamını paketlerler ekranlara

Menevişlerini derin donduruculara koyarlar.

Deli Dumrul sevişmemizin sürtünme salisesinden.