Atatürk, devrimlerini gerçekleştirirken, halkının desteğini, Türk insanının ona olan kaçınılmaz sevgisinden ve inancından aldı.

Mustafa Kemal, kendine ve devrimlere inandığı kadar Türk insanına inandı, güvendi…

Oklarını henüz kavranamayan, uzak görünen geleceğe fırlattı.

Mustafa Kemel'in Türk insanına sunduğu ışıklı geleceği kabullenip, topyekûn sahiplenecek boyutta değil Türk halkı.

Gazi, doğru çıkışı gösterdi…

İnsanlar -yola değil- ona inandılar.

Anlamasalar da sevdiler onu, kuru sevgi sözcükleriyle…

Binlerce yıl öteyi hisseden bambaşka birini sevgiyle, saygıyla, gururla sahiplendiler…

Söylediklerini?… Devrimlerini?…

Hayır…

Heykellerini diktiler…

Resimlerini astılar…

Kutsal kelamlar gibi, odalara, kapılara, bahçelere, parklara yazdılar her sözünü…

Hiçbirinin derin anlamı bilinmedi… Bilinmiyor…

Şarkılarla, şiirlerle yüreğimize gömdük Ata'yı…

Satır aralarında söylenmedik bir gerçek daha var;

Devrimlerini de gömdüler onunla birlikte.

Aydını, yobazı, ciğfe siyasetçisi, kavrayamadıklarından evrenselliği korktular, ürktüler, dışladılar cumhuriyetin ışığını…

Çünkü daha kolay yollar, daha keyifli, daha dünyevi hayatlar var…

Ve beyinler ancak ona yetiyor…

Şeriatsa, şeriat… Cunta ise cunta…

Daha kurt olanlar dünden razı…

Düşünmekten aciz bırakılmış kalabalıklar, kurtları "aslan" bilmenin rehavetli teslimiyetinde…

Ortalık, insanlığın insanlık dışı her şeye yem edildiği arenaya döndü böylece…

Sahte krallar, toplumdaki kıpırtılara, sahte bir çağdaşlıkla, sahte bir evrensellik buyurdular. Derebeylik günlerine dönüşe, cilalı ve yüksek menfaatlere endeksli bir isim takıldı; "Yeni Dünya Düzeni".

"Düzen" kelimesinin ikinci anlamını düşünürsek, gerçekten yeni dünya düzeni bu…

Bire bir ilişkiler, insanlar, ülkeler topluca bir grup seksindeyiz.

Sevişip koklaşmıyoruz ama…

İnsanlar geleneksel kalınlıklarında sevmeyi "üste çıkmak" olarak algılıyorlar…

Dünyadaki mega eğilimler, 1980'lerin başımıza sardığı Arabesk liberalizm ile Türkiye'de eğri büğrü içinden çıkılmaz bir "katastrof"a dönüştü…

Şimdi, başarıyı para ile, özgürlüğü deformasyonla karıştıran, düşüncesi arap saçına dönmüş bu insanlardan daha uzunca bir süre, kirlenmemiş ilişkiler, onurlu hayatlar bekleyemezsiniz… Toplumun her kesiminde, adımlar kahkahalık, devasa yanılgılar ve yanlışlarla sürüp gidecek…

"Gibi Olma Sendromu" her boyutta ucuz kahramanlar çıkaracak…

"Gibi" olanlar, asla "hayat" olmayan, hayat gibi bir şeyi yaşayacaklar, keyif gibi bir duyguyla…