Demir Leydi zırhlarını kuşanır, gider Falkland adasını alır… General Galtieri sürer neferlerini… Kapışırlar…

Reagen öyle bir çomak sokar ki Orta-Doğu'ya, kimse çıkaramaz…

Begin asar… Begin keser, öldürür…

Öteden Humeyni… İran'da Irakta hergün Kurban Bayramı….

Ve Rusya Afganistan'da… Ve Rusya Polonya'da… Orda-Burda…

Bunları görenler… Düşünenler, yazıp çiziyor… Şarkılar söylüyor… Barış şarkıları… Sevda şarkıları…

Gençler dinliyor… Gönlü yaşlılar dinlemiyor… Yüksek sosyete dumanlı solonlarda havyara, saza takılıyor… Eğleniyor…

Ve de açlar Afrika'da… Manzara bu…

Sonra beklenmedik bir şey oldu…

Dünyaya yön verdiklerini sananların -kılık kıyafetlerine dönüp bakmadan öte- ciddiye almadıkları sanatçı takımı üç kıtada stadyuma çıktılar ve Afrika'lı açlar için gösteri yaptılar…

Kulaklarında küpeleri, uçuşan saçları, giysileriyle değişiktiler…

"Biz dünyayı savaşlara, kötü günlere taşıyan kurt yaşlıların takımından… O bir örnek insanlardan değiliz" der gibiydiler.

Çaldılar… Söylediler…

Milyarlar topladılar… Açlık manzaralarını, güzelliklere çevirmek için…

O sırada… Onlar çalıp, söylerken milyarlarca savaş ölüsü uyanıp gülümsüyor gibiydi Pershing'lere, Cruise'lara… Mermilere… Toplara… Uçaklara… Düşmanlıklara… Ve çıkarları için hiç yoktan düşmanlıklar yaratanlara… Düşünmeden yaşayanlara… Üstüne üstlük düşünenleri düşünmeden… Sanatçıları, güzel şeyler söyleyenleri ciddiye almadan yaşayan bir örnek insanlara gülüyorlardı sahneden…

Ve onlar çalarken…

Masalarda savaş ve şişkinlik hesapları yapanlar… Yiyip içip, eğleniyorlardı Afrika'da ölen açlara aldırmadan…

Bu konserlerden 26 milyar yardım toplanmış…

Küpeli, saçlı, sakallı deyip geçilenler, mangalda kül bırakmayanları 26-0 yendiler stadyumlarda…