Eteklerinde sert iklimler

Golf hazırlığı.

 

Zelzele

 

Deliklere yuvarlanırken toplar

yer yarıldı.

 

Döşemeye sıkıştı topukların

Yırtık ipeklerden kainat göründü.

O kargaşada seviştik

Cesetlerimizi buldular utanarak.

 

-Hala gülüyoruz-

 

                                    Adem dölledi Havva’yı

                                    Habil Kabil’i öldürdü.

                 Kainat ikinci bir rahim araladı  sarmaşıklardan.

                 Sakatlığımız, tarihsel akraba evliliklerinden.

                                    (Yeşil kanamıyor yaralarımız)

 

 

Biçare ziyaretçilerin ışıklı teslimiyetinde Meryem Ana.

İkiyüzondokuz ağaç ötede olduğu gibi duruyor vücudu.

 

Rüzgarının keyfinde uçuşan siyah pelerinin

Düğümlerin özgürlüğünü hissedenlerle buluştuk.

Gülümsüyorlardı…

Şüpheli yosunlar vardı inanmış derinlerde.

“Hoşgörü ve bekleme zamanıdır” dedi gökler.

Sustuk.

 

Sonra, o sağanak kavgaların sabahında, son çağrı

                                                              bulutlardan.

 

Tanrı daha sabırlı

Paha biçilmez bir çağrı tutuşturdu  sonunda.

 

Uyuyorsun kucağımda gülümseyerek.

 

ALEMLERE İŞARETİM

 

Hezeyan… Sayıklamalar…

Başka cinslerin kandırık bahçelerinde…

Ki, onlar ; Gök bağlantısız sazlarını ellerine alıp…

Dövize endeksli cennet çağrılarının,

Yağlı saçlı sahte  peygamberleridir.

 

Maceranın zerrelerindeyiz.

 

Her göz kırpışında köprüler, koridorlar.

Pencere açılır, tüller uçuşur…

Isınır iliğin kemiğin.

 

Uyanırsın…

Yol verir derin geçitler.

Sevdaların her yerinde olduğun anda dumansı

B.İ.R.  oluruz.