Kararsızlığın katresinden

Bana yabancı bir tohum

Çiçeğe yatıyor büyüterek endamını.

Kadifemsi yıldız dokuları

Albenili, gergin.

Yabancıyız.

Boşalt içindeki yabanı

Yaratıklarıma dönüştür paniklerini.

Senden bildiğimi bilerek

İstemem tozlarını uzaylarımda.

Hiçi, hiçbiriyle döllemeliyim.

Fırlatıp attığım oyuncakları topladım bir bir.

Cici çocuklar gibi oynuyorum derin kapıların eşiğinde.

Zarif dokunuşlarla uyandırmak…

Canını yakmadan çekip almak çürük dişi.

Örtüyü çekmek, üstündekileri kırmadan.

İşlemeli bir mangalı körüklemek

Ateşine aşık olmak soğuk algınlığının.

Bir nebze ayrılmamak elektrikli buluşmalardan.

Enerjisiz bırakmamak sonsuzluğumu.

Yabani otlardan ilaç yapıyorum

Bir  büyüde bana dönüşüyor karanlıklar.

 

“Res quoeque suo ritu procedit et ommes

Foedere naturae certo discrimina servant”

 

Her hayatta seni bulmanın sıkıcı güzelliği.

Birgün bulamamayı düşlemek iki şekilde.

 

Bana vah vah ! demiyor Terentius.

 

Parçalar koparıp sonsuz sevgiden

Yuvaya taşıyor karıncalar.

Kış hazırlığı bütün mevsimlerde

Sabaha kapanıyor yara.

 

Tanrıyla gülüşüyoruz

Nar kurusundaki çekirdeklere bile yönlendirdiğimiz oluyor

                                                        mucizelerimizi.

 

Bir akşam gazetesine göz atar gibi.